Ο βοηθός τεχνικού της εθνικής Περού και πρώην μέσος της ΑΕΛ, Νολμπέρτο Σολάνο, μιλά στο Sport24.gr για την επιστροφή σε Μουντιάλ μετά από 36 χρόνια. Οι αναμνήσεις από τη Λάρισα, ο Σαμπράνο και το Παγκόσμιο της Ρωσίας.
Η εθνική Περού νίκησε 2-0 στη Λίμα αυτή της Νέας Ζηλανδίας κι έγινε η 32η ομάδα που προκρίθηκε στο Μουντιάλ 2018, επιστρέφοντας μετά από 36 χρόνια σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μπορεί ο «αρχιτέκτονας» της επιτυχίας της «μπλανκιρόχα» να είναι Αργεντινός, αλλά βοηθός του Ρικάρδο Γκαρέκα σε αυτή τη διαδρομή είναι ένας Περουβιανός που πέρασε από την Ελλάδα.
Είναι ο Νολμπέρτο Σολάνο, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα των «ίνκας» κι αγωνίστηκε σε υψηλό συλλογικό επίπεδο με τις φανέλες των Μπόκα Τζούνιορς, Νιούκαστλ, Άστον Βίλα, Γουέστ Χαμ, Λέστερ. Ο «Νιολ» μίλησε τηλεφωνικά από τη Λίμα στο Sport24.gr για τη σημαντική (και δική του προπονητική) επιτυχία. Ουρουγουάη, Κολομβία κι Αργεντινή εξασφάλισαν την τελευταία αγωνιστική την απευθείας πρόκρισή τους στην τελική φάση του Μουντιάλ 2018, το Περού επίσης την τελευταία αγωνιστική εξασφάλισε τη συμμετοχή του στα μπαράζ, όπου αργότερα πέρασε το εμπόδιο της Νέας Ζηλανδίας. Αλήθεια, γιατί τα προκριματικά της Νοτίου Αμερικής είναι τα πιο δύσκολα στον κόσμο;
Τα προκριματικά της Νοτίου Αμερικής είναι τα πιο δύσκολα στον κόσμο. Το παραδέχονται κι Ευρωπαίοι τεχνικοί με κύρος, όπως ο Ζοζέ Μουρίνιο. Ακόμη και η Αργεντινή, μέχρι την τελευταία αγωνιστική δεν γνώριζε εάν θα περάσει στην τελική φάση. Είναι δύσκολα, γιατί οι μεγάλοι Νοτιοαμερικανοί παίκτες παίζουν στις μεγαλύτερες ομάδες, στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η τακτική, επίσης, είναι διαφορετική. Μερικές φορές ασκούν κριτική στον Μέσι γιατί δεν παίζει με την εθνική ομάδα με τον ίδιον τρόπο, με τον οποίον παίζει με την Μπαρτσελόνα. Αλλά, οι Νοτιομερικάνοι ξέρουν έξυπνα πώς να τον παίξουν στη δύναμη. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει αυτό που υπάρχει στην Ευρώπη. Για κάθε Γερμανία και κάθε Ισπανία, υπάρχει μια Ανδόρα, μια Μάλτα. Αυτό δεν υπάρχει εδώ».
Όταν ο 59χρονος Αργεντινός προπονητής, Ρικάρδο Γκαρέκα, έφθασε στη Λίμα, η «μπλανκιρόχα» εθεωρείτο μαζί με τις Βολιβία, Βενεζουέλα μια από τις πιο αδύναμες εθνικές ομάδες αυτής της γεωγραφικής ποδοσφαιρικής ζώνης. Μπορεί ο «φλάκο» να είχε φτιάξει το όνομά του στην Αργεντινή χάρη στα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε στον πάγκο της Βέλες, αλλά αυτή ήταν και είναι η πρώτη του εμπειρία σε εθνικό επίπεδο. Τι άλλαξε στο Περού; Ήταν το ισόπαλο δίχως γκολ αποτέλεσμα στο Ουέλινγκτον «κλειδί» για την πρόκριση;
«Αυτό που έκανε ο Ρικάρδο ήταν να εμπιστευτεί ένα σταθερό σχήμα. Αρκετά πειραματιστήκαμε. Το Περού ξαναβρήκε την ταυτότητά του. Είχαμε ένα ξεκάθαρο τακτικό σκεπτικό σε άμυνα κι επίθεση. Αλλά, η βοήθειά του ήταν σημαντική και στον ψυχολογικό τομέα. Τον βοηθήσαμε κι εμείς να δουλέψει σε ένα πλαίσιο σταθερό. Σχηματίσαμε ένα τεχνικό επιτελείο πολύ σταθερό. Ο καθένας έκανε τη δουλειά του. Εμείς τη δική μας, οι παίκτες τη δική τους.
Πήγαμε στα playoffs, παίξαμε με τη Νέα Ζηλανδία. Η αντίπαλός μας δεν είχε πίεση, δεν έπρεπε να συγκριθεί με το Περού μπροστά στο κοινό της. Πήραμε το 0-0 στο Ουέλινγκτον και μετά στη Λίμα γνωρίζαμε ότι είχαμε το αβαντάζ. Η Νέα Ζηλανδία δεν είναι τόσο δυνατή, όπως ενδεχομένως να ήταν μια ομάδα της Νοτίου Αμερικής. Το γκολ του Φαρφάν στο πρώτο ημίχρονο ήταν «κλειδί» για να ανοίξει το ματς και να το πάρουμε. Τα πιο δύσκολα σημεία ήταν οι τελευταίες αγωνιστικές. Σε προτελευταία και τελευταία παίξαμε με Αργεντινή και Κολομβία και πραγματικά «ματώσαμε» για να πάρουμε το βαθμό.
Είναι κάτι ιστορικό. Πέρασαν 38 χρόνια από την τελευταία μας φορά. Ήταν, πράγματι, εντυπωσιακό, όπως το ζήσαμε. Η χαρά δεν μπορεί να περιγραφεί. Ακόμη το γιορτάζουμε. Θα πρέπει να σταματήσουμε, όμως, σιγά – σιγά και να προετοιμαστούμε για το Μουντιάλ».
Η αναφορά εφημερίδα της χώρας της Νοτίου Αμερικής ότι κυβερνητική βουλευτής ετοιμάζει νομοσχέδιο που θα θέσει την περουβιανή ομοσπονδία στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης, κάτι που απαγορεύεται ρητώς από τους κανονισμούς της FIFA και έχει επανειλημμένως στο παρελθόν προκαλέσει αγωνιστικό αποκλεισμό χωρών, έδωσε «τροφή» σε δημοσιεύματα περί αποκλεισμού της «μπλανκιρόχα» και πλήρωσης της θέσης από την Ιταλία (η οποία αποκλείστηκε από τη Σουηδία). Όπως ξεκαθαρίζει ο Σολάνο, δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ, τέτοια πιθανότητα.
«Πραγματικά δεν ξέρω πώς προέκυψε αυτό. Ανήκουστο, δηλαδή, μια ομάδα που προκρίθηκε να μην είναι στο Μουντιάλ. Είναι λάθος και κακός δίνεται τέτοια προσοχή σε τέτοιες ψεύτικες ειδήσεις. Δεν ήταν δυνατό να γίνει και δεν θα γίνει ποτέ».
Ο μοναδικός Περουβιανός που αγωνίστηκε την τρέχουσα σεζόν στη Super League είναι ο Κάρλος Σαμπράνο του ΠΑΟΚ. Βέβαια, δεν θα συνεχίσει να φορά τη φανέλα του «Δικεφάλου», καθώς δεν υπολογίζεται από τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Παρών σε πέντε ματς σε αυτήν την προκριματική σειρά, έμεινε εκτός κλήσεων στα τελευταία ματς. Μάλιστα, ο 28χρονος κεντρικός αμυντικός του «Δικεφάλου» σε κάποιο σημείο εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, αν και στο τέλος πανηγύρισε την πρόκριση. Ποιες είναι οι πιθανότητες παρουσίας του στα γήπεδα της Ρωσίας;
«Ο Κάρλος, όπως κι όλοι όσοι έχουν κληθεί σε αυτή την προκριματική σειρά από τον Γκαρέκα, έχουν πιθανότητες να είναι στη Ρωσία. Όλα εξαρτώνται από το τι θα κάνει στο πρωτάθλημα της χώρας του. Είναι μεγάλος παίκτης. Αλλά κι αυτοί που χρησιμοποιήσαμε τα πήγαν καλά και μας οδήγησαν στη Ρωσία. Ο Ρικάρντο μου το είχε πει, δεν κλείνει την πόρτα σε κανέναν. Εάν ο Κάρλος συνεχίσει να τα πηγαίνει καλά, είναι σίγουρο ότι θα έχει μια ευκαιρία μέχρι το καλοκαίρι.
Πάντα όλοι μιλούν για τον Φαρφάν ή τον Γκερέρο. Είναι λογικό να ξέρετε τους παίκτες που παίζουν σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Αλλά είναι κι άλλα παιδιά που θεωρώ θα τα μάθετε στη Ρωσία. Είναι ο Κουέβας, ο Τραούκο, ο Αλμπέρτο Ροντρίγκες, ο Φλόρες. Μακάρι να είμαστε η έκπληξη αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου για να βρουν κι αυτά τα παιδιά το δρόμο τους».
Μετά από σπουδαία καριέρα στην Premier League, ο Σολάνο ήλθε στη Λάρισα το 2008. Μπορεί να μην στέριωσε στο θεσσαλικό κάμπο, αλλά φέρει ακόμη και τώρα – χιλιόμετρα μακριά πια – τις αναμνήσεις μαζί του. Αλήθεια, πώς τον έβγαλε ο δρόμος στην Ελλάδα;
«Να σου πω, δεν ήξερα πολλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήλθα στη χώρα σας, λόγω της γνωριμίας μου με τον Νίκο Νταμπίζα. Ήμασταν μαζί στη Νιούκαστλ και τότε εκείνος ήταν στην ΑΕΛ. Έμεινα ελεύθερος από τη Ρέξαμ, μου έκαναν την προσφορά, η πρώην γυναίκα μου γνώριζε την Ελλάδα. Μπορεί να μην έπαιξα λόγω προσωπικών προβλημάτων όλη τη σεζόν, αλλά αγωνίστηκα για 5-6 μήνες. Έζησα αυτούς τους πέντε μήνες σε μια ομάδα με απίστευτο πάθος για το ποδόσφαιρο. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από μια όμορφη πόλη. Έκανε λίγο κρύο το χειμώνα, βέβαια, αλλά ήταν όμορφα».
Φαβορί υπάρχουν; Υπάρχουν μας διαβεβαιώνει ο Νιόλ, ο οποίος πέραν των παραδοσιακών δυνάμεων βάζει στο κάδρο και μία ανερχόμενη. Όπως τονίζει, το ενδεχόμενο απουσίας του Λιονέλ Μέσι (σε περίπτωση που Αργεντινή δεν κατάφερνε να προκριθεί) θα έπληττε άμεσα ή έμμεσα όλον τον κόσμο που ασχολείται με το άθλημα.
«Η Γερμανία, η Βραζιλία, η Αργεντινή είναι τα φαβορί. Η Ισπανία, επίσης. Εγώ θα βάλω άλλη μία εθνική στην εξίσωση κατάκτησης του Μουντιάλ. Είναι το Βέλγιο, δυνατή, σταθερή ομάδα, με μονάδες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Μπορούσε να μείνει έξω ο Μέσι; Πώς θα μπορούσε να είναι ο Μέσι απών; Ο καλύτερος παίκτης του κόσμου να μην είναι εκεί; Θα ήταν μια απουσία που θα τη νιώθαμε όλοι στο πετσί μας. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο. Από συμπαίκτες, αντιπάλους του, προπονητές, θεατές. Ευτυχώς η Αργεντινή προκρίθηκε και ο καλύτερος του κόσμου θα είναι εκεί».΄
Σε συλλογικό επίπεδο έχει καθίσει στους πάγκους των Ουνιβερσιτάριο, Χοσέ Γκάλβες στο Περού και Ιντερνασιονάλ ντε Τορόντο στις ΗΠΑ. Τον ενδιαφέρει να επιστρέψει στην προπονητική ρουτίνα μιας ομάδας; Θα εξέταζε ενδεχόμενη πρόταση από την Ελλάδα; Άλλωστε, το καλοκαίρι του 2016 επισκέφτηκε την Ελλάδα και στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης πέρασε κι από τις εγκαταστάσεις της ΑΕΚ.
«Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Θέλω να επιστρέψω σε σύλλογο, αλλά δεν θα χάσω αυτήν την ευκαιρία. Θα πάω με τον Ρικάρδο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Από εκεί και πέρα θα δούμε. Θα ήθελα να επιστρέψω στην Ευρώπη αναλαμβάνοντας ένα σοβαρό πρότζεκτ. Θα δω τι ευκαιρίες θα μου παρουσιαστούν. Είναι πρώιμο να σου απαντήσω. Πρέπει να δούμε εάν ο Γκαρέκα θα συνεχίσει για το Μουντιάλ 2022 του Κατάρ, εάν θα με θέλει δίπλα του, τι ευκαιρίες θα έχω.
Σίγουρα θα με ενδιέφερε η Ελλάδα. Γνωρίζω το πάθος των Ελλήνων για το ποδόσφαιρο, το ξέρω ως ποδόσφαιρο. Έχει και το μπάσκετ δυνατό η χώρα σας, αλλά σίγουρα το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα και το λατρεύετε πολύ».
Φθάνοντας στο τέλος της συζήτησης, του ζητήσαμε να μας υποδείξει τους πιο δύσκολους αντιπάλους που αντιμετώπισε σε ατομικό επίπεδο στην καριέρα του, αλλά και τον προπονητή που θαυμάζει αυτή τη στιγμή.
«Σίγουρα αντιμετώπισα πολλούς δύσκολους αντιπάλους. Άλλωστε, στην Premier League έχεις την τύχη και την ατυχία να πέφτεις πάνω στους καλύτερους. Ο Ανρί, ο Γκιγκς, ο Κριστιάνο Ρονάλντο στην εκκίνηση της καριέρας του. Ο Ροναλντίνιο και ο Ρονάλντο (το Φαινόμενο) με την εθνική. Όταν παίζεις σε υψηλό επίπεδο, είναι αναπόφευκτο ότι θα τους συναντήσεις.
Ο Γκουαρδιόλα με το ποδόσφαιρο που εφαρμόζει δεν μπορεί, παρά να είναι παράδειγμα για όλους μας. Είδαμε τι έκανε στην Μπαρτσελόνα, τι έκανε στην Μπάγερν, τι κάνει τώρα στην Μάντσεστερ Σίτι. Ο Γκουαρδιόλα είναι ποδοσφαιρικό όνειρο».
ΠΗΓΗ: sport24.gr
