Ο κόουτς της ΑΕΛ μίλησε στο gazzetta.gr για τη σεζόν που μας πέρασε, τους στόχους των «βυσσινί» την επόμενη αγωνιστική περίοδο, αλλά και τη φιλοσοφία του γύρω από το ποδόσφαιρο
Η πιο «περίεργη» σεζόν των τελευταίων δεκαετιών ήταν για το ελληνικό ποδόσφαιρο, και όχι μόνο, αυτή που μας αποχαιρέτησε πρόσφατα. Η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε ότι ξέραμε, έφερε πάνω-κάτω κάθε σχεδιασμό και μόλις στα μέσα Ιουλίου ήταν που έπεσαν οι τίτλοι τέλους του πρωταθλήματος.
Η ΑΕΛ, σε αντίθεση με πρόσφατα χρόνια βρέθηκε από την αρχή μακριά από κάθε σενάριο υποβιβασμού και ο προπονητής της Μιχάλης Γρηγορίου μίλησε στο gazzetta.gr τόσο για τα όσα συνέβησαν στην προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, όσο και για την επόμενη που ξεκινά άμεσα.
Φινάλε μίας ιδιαίτερης σεζόν. Οι πρώτες σκέψεις;
«Αυτό που προέχει είναι η υγεία και μακάρι σύντομα όλα όσα ζήσαμε εσχάτως με την πανδημία του κορονοϊού να αποτελούν μία απλή ανάμνηση. Να περάσουμε όλοι αλώβητοι αυτή την περιπέτεια. Στο ποδόσφαιρο ήταν πρωτόγνωρο όλο αυτό. Το lockdown, μετά επανήλθαμε σταδιακά στα γήπεδα, δώσαμε αγώνες Ιούλιο μήνα και με προστατευτικά μέτρα, ήταν για όλους μας περίεργο σε μεγάλο βαθμό. Ομως πήγαμε καλά και ευτυχώς τελειώσαμε τη σεζόν χωρίς τραυματισμούς. Εδώ θέλω να σταθώ στους παίκτες μου, που σε περίεργες ομολογουμένως συνθήκες ανταποκρίθηκαν άκρως επαγγελματικά. Και φυσικά στους συνεργάτες μου στην ομάδα. Ήταν πολύ σημαντικό και τους ευχαριστώ όλους».
Μπορεί να γίνει πρόβλεψη τι να περιμένουμε την επόμενη;
«Κοίτα. Τελειώσαμε το Σάββατο 18 Ιουλίου και στις 3 Αυγούστου θα ξεκινήσουμε προετοιμασία. Είναι πρωτόγνωρο όλο αυτό. Βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά και φυσικά η φετινή προετοιμασία δεν θα είναι σαν τις άλλες. Χρειάζεται προσοχή και γενικότερα το βλέπεις σε όλους στον χώρο του ποδοσφαίρου. Υπάρχει μία αβεβαιότητα, όλοι είναι συγκρατημένοι γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα συμβεί και τι μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή».
Αυτό ίσως να ενισχύεται και από τα σενάρια για αναδιάρθρωση.
«Δεν είναι δική μου δουλειά να μιλήσω για αυτά τα πράγματα. Το μόνο που θα ήθελα είναι οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις να καταλήξουν σε μία φόρμουλα που θα κάνει το πρωτάθλημα ανταγωνιστικό. Η αβεβαιότητα που σου είπα δεν αφορά μόνο τον αριθμό των ομάδων που θα συμμετάσχουν την επόμενη χρονιά. Για παράδειγμα θα υπάρχει κόσμος στα γήπεδα; Για όλους εμάς, παίκτες, προπονητές είναι περίεργο συναίσθημα να παίζεις σε άδεια γήπεδα. Επηρεάζει. Μετά κακά τα ψέμματα, αγώνες χωρίς κόσμο σημαίνει και λιγότερα έσοδα. Γενικότερα υπάρχει αβεβαιότητα σε όλο τον κόσμο για την επόμενη ημέρα, σε όλους τους κλάδους. Το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί εξαίρεση».
Επιστρέφετε και στο Αλκαζάρ, το γήπεδο που η ΑΕΛ έχει βιώσει τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας της
«Οντως, αλλά δεν πρέπει να μπούμε σε διαδικασία να βάζουμε μεγαλεπήβολους στόχους. Οταν ήρθα πέρσι στην ομάδα λίγο πριν την έναρξη της σεζόν, είπαμε πως αρχικός στόχος για φέτος ήταν η παραμονή. Υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα. Την εξασφαλίσαμε σχετικά γρήγορα. Στην πορεία θα μπορούσαμε να μπούμε στα play off και τελικά μείναμε εκτός για τέσσερις βαθμούς. Την επόμενη σεζόν θέλουμε να πάμε λίγο καλύτερα και βλέπουμε. Του παραχρόνου το ίδιο. Βήμα βήμα χτίζονται οι ομάδες. Μπορεί να κάνεις μία πορεία «φωτοβολίδα» και να ξεχαστεί σύντομα αν δεν έχεις βάλει στέρεες βάσεις. Μακάρι να ζήσει η ομάδα ξανά ανάλογες στιγμές του παρελθόντος στο Αλκαζάρ, αλλά προχωράμε προσεκτικά. Η ΑΕΛ είναι μεγάλη ομάδα. Εχει κατακτήσει τίτλους και έχει παίξει σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων, όμως δεν γίνονται όλα από την μία ημέρα στην άλλη».
Κατά καιρούς έχεις σταθεί στο βάρος της φανέλας.
«Μα είναι αλήθεια. Πρόκειται για μία ομάδα που έχει πάρει πρωτάθλημα, η μόνη επαρχιακή. Νομίζω πως αυτό τα.. λέει όλα».
Και έχει και πολύ κόσμο...
«Αλλο να το λες, άλλο να το βιώνεις εκ των έσω. Ολοι ασχολούνται με την ΑΕΛ. Και να σου πω την αλήθεια στο μυαλό μου αυτός είναι ο μόνος στόχος που έχω. Να παίζουμε καλή μπάλα και να ξαναφέρουμε μαζικά, εάν βέβαια το επιτρέψουν οι συνθήκες με τον κορονοϊό, τον κόσμο στο γήπεδο. Είναι στοίχημα αυτό. Οταν είσαι μεγάλη ομάδα, πρέπει να παίζεις και καλή μπάλα. Θεωρώ φέτος πως κατά διαστήματα το πετύχαμε. Σε αρκετά ματς παρουσιάσαμε καλό πρόσωπο και δείξαμε χαρακτήρα».
Ο χαρακτήρας που λες έγκεινται και στις ανατροπές που κάνατε;
Μα αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Οκ, δέχθηκες γκολ στο ημίωρο Ε και; Τελείωσε το παιχνίδι στο 30'; Πρέπει να παλεύεις μέχρι το τέλος και να έχεις ένα πλάνο που θα υπηρετείς πιστά. Οτι και αν συμβεί. Αυτό θέλουμε να πετύχουμε. Παίζουμε πάντα για τη νίκη, θέλουμε να έχουμε επιθετικό προσανατολισμό και να συμπεριφερόμαστε μέσα στο γήπεδο ως μεγάλη ομάδα. Οι ανατροπές που λες δεν ήταν τυχαίες. Για κανέναν μας στα αποδυτήρια δεν ήταν τυχαίες. Με τα παιδιά είχα άριστη συνεργασία όλη τη σεζόν και ήξεραν ένα πράγμα. Οτι και αν συμβεί μέσα στο γήπεδο, δεν αλλάζουμε το πλάνο μας. Επ' ουδενί. Εκτός εάν για τον οποιοδήποτε λόγο το πω εγώ από τον πάγκο.
Αυτό είναι η φιλοσοφία του Γρηγορίου ως προπονητής;
«Αυτό τουλάχιστον προσπαθώ. Αν το πετυχαίνω ή όχι το κρίνει ο κόσμος, γενικότερα όλοι οι υπόλοιποι πλην εμού και φυσικά τα πάντα εξαρτώνται από τα αποτελέσματα. Ορισμένες φορές όμως πρέπει να υπάρχει υπομονή. Θέλω οι ομάδες που κοουτσάρω να παίζουν ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Σε αρκετές περιπτώσεις θα μπορούσα να το αλλάξω ως στυλ και να επιμείνω περισσότερο στο αποτέλεσμα. Αλλά δεν μου αρέσει ως ποδόσφαιρο. Ετσι το βλέπω».
Δεν είναι ρίσκο όμως... ;
«Ολοι οι προπονητές, σε κάθε ματς... ρισκάρουν τη δουλειά τους. Αυτή είναι η μοίρα μας και το έχω αποδεχθεί. Ενα σουτ εάν καταλήξει άουτ ή γκολ μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Αρα δεν αλλάζει κάτι. Ισα ίσα θέλω εάν τελικά για τον οποιοδήποτε λόγο φύγω από κάποια ομάδα, να συμβεί επειδή δεν λειτούργησε ή πέτυχε όποιο ρήμα θες βάλε, το δικό μου πλάνο και όχι να υποστηρίξω κάτι που δεν με αντιπροσωπεύει. Και λέμε όλοι για το αποτέλεσμα. Μα η νίκη δεν κάνει τη διαφορά; Αρα για αυτή παίζουμε. Αν δεν έχεις επιθετικό προσανατολισμό θα κερδίσεις ένα ματς, θα κερδίσεις και δεύτερο όμως δεν γίνεται συνέχεια να το πετυχαίνεις παίζοντας αμυντικά. Θα συμβεί μία, δύο, τέλος».
Κυρίως από τον Ιανουάριο και μετά είδαμε να προωθούνται αρκετά νέα παιδιά.
«Η ενσωμάτωση των νεαρών πρέπει να γίνεται μεθοδικά και με πρόγραμμα. Εάν δεν προσέξεις μπορεί να τους κάνεις κακό παρά καλά. Στην Ελλάδα, ας μην κρυβόμαστε, δεν υπάρχει ανάλογη με το εξωτερικό ανοχή. Η πίεση για αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερη. Δεν λέω πως είναι σωστό αυτό, αλλά αποτελεί μία πραγματικότητα. Ξεκινήσαμε σιγά σιγά να ενσωματώνουμε παιδιά και στο μέλλον θα συνεχίσουμε ανάλογα. Δεν μπορεί μία ομάδα να κάνει κάθε μεταγραφική περίοδο 15 και 20 προσθήκες. Εξάλλου στη Λάρισα και στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν νεαροί με ταλέντο και θέλουμε να τους αξιοποιήσουμε».
Η σχέση σου με τον κύριο Κούγια;
«Γνωριζόμασταν από παλιά, μια δυο φορές φτάσαμε κοντά στο να συνεργαστούμε ξανά και τελικά συνέβη πέρσι το καλοκαίρι. Το μυστικό μας είναι η ειλικρίνεια που υπάρχει μεταξύ μας. Από το πρώτο ραντεβού που κάναμε πέρσι. Σε κάθε συνεργασία ο εκάστοτε ιδιοκτήτης βάζει και εύλογα τους δικούς του κανόνες, ο προπονητής τους δικούς του και μεταξύ μας έχουν τηρηθεί στο ακέραιο. Για αυτό και έχουμε άριστη σχέση. Υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης».
Είσαι μόλις 47 ετών, αλλά μετράς ήδη 435 επαγγελματικά παιχνίδια στους πάγκους. Που θα σταματήσεις;
«Τόσα είναι; Εχω ακόμα μέχρι τα 1.000 (σ.σ. γέλια). Αγαπάω αυτό που κάνω, άρα το που θα σταματήσω δεν περνά καν από το μυαλό μου. Αλήθεια δεν με απασχολούν νούμερα, ρεκόρ και τέτοια».
