Ολόκληρη η αμυντική γραμμή του Ατρόμητου άγγιξε το άριστα για να έρθει η «λευκή» ισοπαλία στο Φάληρο, αλλά ο Δημήτρης Χατζηισαίας δικαιούται ένα... μεγαλύτερο λιθαράκι στην επιτυχία. Δεν θα είναι και πολλά τα στόπερ που θα κρατήσουν στο μηδέν Ελ Αραμπί και Τικίνιο στο πρωτάθλημα!
Ο Ολυμπιακός δεν βλεπόταν για ένα ημίχρονο, έχασε με τη σέσουλα ευκαιρίες στο δεύτερο, ο Φωτιάς δεν είδε στο VAR καθαρό πέναλτι στον Βαλμπουενά και η πρώτη γκέλα για τους πρωταθλητές είναι γεγονός!
Οι… συστατικές επιστολές του νέου Ατρόμητου δεν άφηναν περιθώριο αμφισβήτησης για το βαθμό δυσκολίας της πρεμιέρας του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Παρά τις προβληματικές εμφανίσεις στα φιλικά η απόκτηση παικτών όπως ο Κουλούρης, ο Παπαδόπουλος, ο Κλωναρίδης, ο Χατζηισαϊας «φώναζε» για τη φετινή δυναμική της ομάδας του Περιστερίου.
Το πρώτο επίσημο παιχνίδι των «κυανόλευκων» στην πιο δύσκολη έδρα του ελληνικού πρωταθλήματος, ήρθε απλά να επιβεβαιώσει την παραπάνω εκτίμηση.
Ο Ατρόμητος έβαλε πολύ δύσκολα στον πρωταθλητή Ελλάδος, τον απείλησε – κυρίως στο πρώτο ημίχρονο – ακόμη και με… εγκεφαλικό μέσα στο ίδιο του το σπίτι (χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες να σκοράρει) και τελικά έφυγε από το Καραϊσκάκη με έναν τεράστιο βαθμό στις αποσκευές του.
Για να συμβεί αυτό, είχε σύμμαχό του το μετριότατο πρόσωπο που εμφάνισαν οι γηπεδούχοι (ιδιαίτερα στα πρώτα 45 λεπτά οι πρωταθλητές ήταν ουσιαστικά εξαφανισμένοι από το γήπεδο), αλλά και ένα διαιτητικό δίδυμο που από την πρώτη αγωνιστική… ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στις συζητήσεις που αφορούν το παρασκήνιο και όχι το προσκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η απόφαση του Γκορτσίλα και κυρίως του Φωτιά (που είχε τον έλεγχο του VAR) να μην καταλογίσουν πέναλτι, σε εξόφθαλμη παράβαση του Ντένιτς στον Βαλμπουενά στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, ήρθε απλά να θυμίσει στους «ερυθρόλευκους» ότι τίποτα δεν θα είναι εύκολο στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα σκήπτρα τους.
Και αν θέλουν να τα καταφέρουν, δεδομένα οφείλουν να εμφανίσουν στη συνέχεια της σεζόν πολύ καλύτερο πρόσωπο από αυτό που παρουσίασαν απέναντι στον εξαιρετικό Ατρόμητο του Άνχελ Λόπεθ. Γιατί Γκορτσίλας και Φωτιάς προσέφεραν ένα άλλοθι στον Μαρτίνς και τους παίκτες του, αλλά τα υπόλοιπα 87 λεπτά που ακολούθησαν μετά τη συγκεκριμένη φάση προσέφεραν απλά… προβληματισμό στη σκέψη όλων των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων.
ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΤΟ 4-4-2 ΣΤΟΝ ΠΕΔΡΟ ΜΑΡΤΙΝΣ
Στην πρεμιέρα του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Πέδρο Μαρτίνς επέλεξε να παρουσιάσει τον Ολυμπιακό με καθαρό 4-4-2, παρατάσσοντας τους πρωταθλητές με δίδυμο Ελ Αραμπί – Τικίνιο στην επίθεση. Ήταν μια επιλογή που ξεκάθαρα όχι μόνο δεν βγήκε στον Πορτογάλο τεχνικό, αλλά αντίθετα έμοιαζε να… απασφαλίζει το «πυρηνικό όπλο» που έχει στην κορυφή της επίθεσής του. Τα δύο βαριά επιθετικά χαρτιά των Πειραιωτών δυσκολεύονταν – απόλυτα φυσιολογικά – να βρουν τους χώρους και τις αποστάσεις τους στο χορτάρι, καθώς ουσιαστικά το συγκεκριμένο σχήμα δεν δουλεύτηκε σε… πραγματικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (λόγω του τραυματισμού του Βραζιλιάνου και φυσικά της τιμωρίας του από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις). Είναι χαρακτηριστικό ότι χρειάστηκε να περάσουν 71 ολόκληρα λεπτά για να επιχειρήσει ο Ελ Αραμπί το πρώτο του σουτ προς την αντίπαλη εστία!
ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Δεν χρειαζόταν να έρθει το παιχνίδι με τον Ατρόμητο για να αντιληφθεί κανείς πόσο καταλυτική είναι η παρουσία του Μαντί Καμαρά στην εύρυθμη λειτουργία της «ερυθρόλευκης» μηχανής. Ο άσσος από την Γουινέα – που παρακολούθησε το παιχνίδι καθηλωμένος από τις εξέδρες, λόγω του εφιαλτικού ταξιδιού που έζησε στην πατρίδα του – δεν είναι εύκολο να αντικατασταθεί από οποιονδήποτε συμπαίκτη του. Χωρίς τον Καμαρά ο Ολυμπιακός χάνει μεγάλο μέρος της δύναμης του κοντά στην περιοχή των αντιπάλων του, όχι μόνο σε επίπεδο ανάπτυξης, αλλά κυρίως σε επίπεδο πίεσης. Εμβιλά και Μπουχαλάκης αποτελούν ιδανικά στηρίγματα του, όταν βρίσκονται παρέα στην ενδεκάδα. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν διαθέτουν τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να… υποδυθούν το ρόλο του.
ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ
Με τον Πέδρο Μαρτίνς να εμφανίζει ενδεκάδα με Τικίνιο και Ρόνι Λόπεθ στη μεσοεπιθετική του γραμμή, οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν αναμφισβήτητα πολύ περισσότερα από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδας τους. Ιδιαίτερα ο Πορτογάλος πρώην άσσος της Σεβίλλης ήταν εμφανώς έξω από τα νερά του και όχι μόνο δεν βοήθησε καθόλου τους συμπαίκτες του, αλλά πολλές φορές αποτέλεσε, με τα λάθη του, τροχοπέδη των προσπαθειών τους. Απόλυτα φυσιολογική η αντικατάστασή του στην ανάπαυλα από τον Ονιεκούρου. Αντίθετα τα νέα αποκτήματα του Ατρόμητου (που ήταν και πολλά μετά το ολικό λίφτινγκ του καλοκαιριού) απέδειξαν ότι θα συνθέσουν ένα συγκρότημα που φέτος θα βάλει πολύ δύσκολα στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η ΑΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΟΛΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ
Όσο κυλούσε η ώρα στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός έμοιαζε να εκμεταλλεύεται τον καλύτερο ρυθμό και τον ψηλότερο δείκτη φυσικής κατάστασης (λόγω της συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις), ωστόσο όποτε οι παίκτες του έφταναν σε θέση βολής… το μυαλό θόλωνε. Όσο εξόφθαλμη ήταν η εδαφική υπεροχή των γηπεδούχων, τόσο ορατές δια γυμνού οφθαλμού ήταν οι επιλογές τους στην περιοχή του Πίριτς. Ενδεχομένως στα αποδυτήρια του Ρέντη ο αποκλεισμός στα προκριματικά του Champions League να μην έχει ξεπεραστεί ολοκληρωτικά, γιατί το άγχος μιας θετικής πρεμιέρας στο πρωτάθλημα έμοιαζε… αφόρητο το βράδυ της Κυριακής στις πλάτες των ποδοσφαιριστών του Πέδρο Μαρτίνς, αλλά και του ίδιου του Πορτογάλου τεχνικού. Ιδιαίτερα στο τελευταίο δεκάλεπτο και τις καθυστερήσεις η περιοχή του Ατρόμητου έζησε στιγμές πολιορκίας, ωστόσο η αδυναμία των γηπεδούχων να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα φανέρωνε την προβληματική σκέψη που συνόδευε τις προσπάθειές τους.
Κακή στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ, μεταμορφώθηκε με την είσοδο του Ελβετού σούπερ σταρ και επικράτησε εύκολα του αξιόμαχου Ιωνικού
Η ΑΕΚ φέτος θέλει να παίξει μπάλα. Να γίνει ομάδα, να χορτάσει τον κόσμο της. Η πρεμιέρα ξεκίνησε με άγχος, αλλά μετατράπηκε σε τρομερό πάρτι με τους Τσούμπερ και Αμραμπατ να υπογράφουν τη νίκη με 3-0 επί του Ιωνικού. Η τεράστια κλάση που κουβαλά μεσοεπιθετικά η Ενωση έκανε τη διαφορά και οδήγησε την ομάδα του Μιλόγεβιτς σε άνετη νίκη, που σκόρπισε χαμόγελα και ενθουσιασμό στους 15.000 οπαδούς της που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ.
Το πρώτο παιχνίδι της σεζόν, έστω και απέναντι στο νεοφώτιστο στην κατηγορία, δεν είχε για την ΑΕΚ σχεδόν καμία αλλαγή σε σχέση με όσα έδειχνε σε όλα τα φιλικά προετοιμασίας που προηγήθηκαν (και προκάλεσαν προβληματισμό). Πολλά και σημαντικά αμυντικά ζητήματα, εμφανής έλλειμα συγκρότησης και συνοχής για την ομάδα του Μιλόγεβιτς, που παρατάχθηκε στο πρώτο ημίχρονο με οκτώ νέα πρόσωπα συγκριτικά με την περυσινή περίοδο.
Η ΑΕΚ έμπαζε από παντού. Η επιλογή του Μιλόγεβιτς να ξεκινήσει με τον Γαλανόπουλο στο πλευρό του Λε Ταλέκ αποδείχθηκε πλήρως αποτυχημένη. Η ΑΕΚ δεν είχε πίεση και νεύρο στη μεσαία γραμμή, εμφανιζόταν κομμένη στα δύο, με πολλά ζητήματα αμυντικά και θέματα δημιουργικά. Υπήρχε τεράστιο πρόβλημα που ξεκινούσε από τα χαφ, που δεν πίεζαν και έκαναν λάθη, μεταφέροντας συνεχόμενη πίεση προς την άμυνα της Ενωσης.
Οι κάθετες έβγαιναν βροχή από τους παίκτες του Ιωνικού, κυρίως από τον εξαιρετικό Καμπράλ και τον Αοσμαν, έκαναν τον Τουράμ να μοιάζει με…Μπενζεμά, αλλά παράλληλα να αναδεικνύεται και σε μοιραίο για την ομάδα του, δεδομένου πως ξόδεψε πολύ εύκολα τρεις κλασικές ευκαιρίες. Η ΑΕΚ προβλημάτιζε, αλλά αυτήν τη φορά είχε την τύχη με το μέρος της και οι συγκυρίες την ευνόησαν σε απόλυτο βαθμό.
Η Ενωση πήρε προβάδισμα με την κεφαλιά του Λε Ταλέκ στην πρώτη φορά που πάτησε στην αντίπαλη περιοχή. Κέρδισε και αριθμητικό προβάδισμα με την ανώριμη αποβολή του Ρομαό που κέρδισε ο Αμραμπατ. Ετσι, έστω και με κυνικό τρόπο η ΑΕΚ έκλεισε το ημίχρονο έχοντας προβάδισμα στο σκορ και αριθμητικό πλεονέκτημα, δείχνοντας πως είχε όλες τις προϋποθέσεις για να καταγράψει μια επιτυχημένη πρεμιέρα.
Ο Μιλόγεβιτς πάντως, δεν αρκέστηκε σε αυτά. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου αντικατέστησε τους αρνητικούς Γαλανόπουλο και Τάνκοβιτς με τους Σιμάνσκι και Τσούμπερ, ώστε να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα με τη νίκη. Αυτό που έγινε όμως, εξελίχθηκε σε πάρτι. Ο Τσούμπερ άνοιξε το παιχνίδι της ΑΕΚ, έδωσε μήκος και πλάτος, έδειξε τη μεγάλη ποιότητα του και έκανε τον κόσμο να παραληρεί στην εξέδρα και να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του.
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΕΚ
Εχεις στον πάγκο παίκτες όπως οι Τσούμπερ, Λιβάι, Γέβτιτς, Σιμάνσκι, Ανσαριφάρντ. Ενας να μπει, μπορεί να αλλάξει όλο το παιχνίδι. Η ΑΕΚ είχε τις συνθήκες ώριμες στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και όταν μπήκε ο Τσούμπερ και άρχισε τα μαγικά, ο κόσμος άρχισε να παραληρεί στις εξέδρες.
Η ΚΛΑΣΗ ΤΟΥ ΑΜΡΑΜΠΑΤ
Αν υπήρχε ένας παίκτης που ενθουσίασε με το…καλησπέρα, αυτός ήταν ο Νορντίν Αμραμπατ. Σε όλο το παιχνίδι, ο Μαροκινός ήταν εκείνος που απασχολούσε πραγματικά την άμυνα του Ιωνικού, κέρδισε την αποβολή και επιβεβαίωσε εκ νέου την κλάση και την εμπειρία που κουβαλά. Σκόραρε, έδινε βοήθειες στην άμυνα, ήταν τοπ.
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ
Πολλά έχουν ειπωθεί για τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από τη Βελέζ, αλλά αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί ουδείς είναι πως οι «κιτρινόμαυροι» τα είχαν όλα απέναντι σε επίπεδο τύχης. Αυτήν τη φορά, όλα τους πήγαν θετικά, πήραν προβάδισμα από νωρίς, κέρδισαν αριθμητικό πλεονέκτημα άμεσα, έφεραν το ματς στα μέτρα τους.
ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Όταν παίζεις με το νεοφώτιστο της κατηγορίας και στο ημίωρο έχει τέσσερις καθαρές φάσεις για γκολ παθητικό, μόνο ικανοποιημένος δεν μπορεί να είσαι για την εικόνα της ομάδας σου και τη μεσοαμυντική λειτουργία. Η ΑΕΚ έμπαζε στην άμυνα και αυτό δεν είναι θέμα μόνο των τεσσάρων της άμυνας, αλλά πρώτιστα της αργής και προβληματικής μεσαίας γραμμής.
ΘΕΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Φαντάζει παράδοξο με τους πολλούς και ποιοτικούς μεσοεπιθετικούς που διαθέτει πλέον η ΑΕΚ, αλλά είναι αλήθεια πως ελάχιστα πράγματα υπήρξαν για να ξεσηκώσουν τον κόσμο. Είναι ενδεικτικό, πως η πρώτη φάση σε κανονική εξέλιξη παιχνιδιού καταγράφηκε με σουτ του Αμραμπατ στο 42’, με την Ενωση να μη βρίσκει λύσεις για να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα.
SPΟRTDAY.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου